هنگامی که زن احساس می کند که بیش از حد از حقوق خود گذشته است, شوهرش را عامل خستگی و نا رضایتی خود می پندارد و احساس می کند, شریک زندگیش در حق او اجحاف کرده است.
زنی که احساس می کنه به آنچه که لیاقتش را داشته نرسیده است, برای بهبود بخشیدن به روابط خود, باید ببینید در ایجاد این نارضایتی شخصا چقدر دخالت داشته است.
زنی که دائما از خودش مایه می گذارد, از سرزنش کردن شوهرش به جایی نخواهد رسید.
همینطور هم وقتی مردی از خود مایه نمی گذراد و از رفتار زنش راضی نیست, باید بررسی کند علت رفتار منفی همسرش چیست.
در هر دو مورد با شکایت و گلایه نمی توان به جایی رسید.
ما با درک متقایل, محبت و همدگی و حمایت از یکدیگر می توانیم مسائل یکدیگر را حل کنیم, در حالی که با انتقاد و شکایت از هم, چیزی عایدمان نخواهد شد.
هنگامی که وضعیت ناگواری پیش می آید, بهتر است, مرد به جای سرزنش همسرش, به او محبت کند و به حرفهایش گوش دهد, حتی اگر لحن همسرش سرزنش آمیز بود تحمل کند, تا همسرش به حالت عادی برگردد.
مرد می تواند با انجام کارهای کوچک و ظاهرا بی اهمیت, علاقه خود را به همسرش نشان دهد و موجب شادمانی او شود.
از سوی دیگر, زن هم به جای سرزنش شوهر و انتقاد از بی مسئولیتی های او می تواید, عیب های او را نادیده بگیرد و از او قدردانی کند.
زن باید قبول کند که مرد هر در حال, هر کاری را که از دستش بر می آید, انجام می دهد.
سایر مطالب بخش “زندگی مشترک”
کتاب مردان مریخی, زنان ونوسی
دکتر جان گری
