بسیار از ما عشق را مانند یک کیک می نگریم, کیکی که شامل 12 قطعه است.
در تمام طول زندگی فقط همین دوازده قطعه را دارید و سعی می کنید آن را حفظ کنید.
فرضا در شانزده سالگی کسی را ملاقات می کنید و یک قطعه از کیک عشق خود را به او هدیه می دهید, اما رابطه دوامی پیدا نمی کند.
بدین ترتیب یازده قطعه دیگر برایتان باقی می ماند, چندی می گذرد و بیست و یک ساله می شوید.
شخص دیگری را می بینید و یک قطعه ی دیگر را به او هدیه می دهید.
سینی کیک به تدریج خالی و خالی تر می شود.
در مقطعی خاص از زندگی خود که معشوق خود را متارکه می کنید یا از او طلاق می گیرید یا هنگامی که هنوز مجرد یا حتا متاهل هستید و به سینی خود نگاه می کنید, با کمال تعجب در میابید که دیگر چیزی از کیک ها باقی نمانده است.
سپس با خود فکر می کنید که شاید بهتر باشد دو دستی به آن بچسبم و باقی را به کسی ندهم.
اگر چه تنها آن شخص نامزد یا همسرم باشد, و این تنها قطعه باقیمانده را برای خودم نگه دارم و خود می گویید: اگر آخرین قطعه را هم به کسی بدهم دیگه چه اتفاقی خواهد افتاد؟!!
در این میان از این حقیقت غافل می مانیم که عشق همچون ماهی های آن داستان معروف انجیل است که با هر بار بخشیدن, چند برابر می شوند.
تنها راه موجود برای ایجاد هرچه بیشتر عشق, در زندگانی, آن است که آن را با دیگران تقسیم کنیم.
همچنین مطمئن ترین راه موجود برای احساس خلا و تهی بودن این است که دو دستی به همان سینی خالی بچسبید و خساست به خرچ بدهید.
کتاب سفر عشق
باربارا دی آنجلیس
3 نظر
سحر عزیز بابت این همه مطلب خوب واقعآ سپاسگذارم.
رابطم به جدایی مطلق رسید و چند ماهی میشه که حسابی با خودم درگیرم.
تازه با سایت شما آشنا شدم و دارم از تکنیک هاش استفاده میکنم.
اما نا امیدی از اینکه شاید دیگه مورد مناسب تو پیدا نشه آزار دهندس.
لطفاً از گروهتون بخواین واسم دعا کنن.
سلام عزیزم, خواهش می کنم.
همونطور که تو مقاله هم توضیح داده شده, اصلا نباید از این موضوع نگران باشی و مطمئن باش کسی که زندگیش رو سرشار از شادی و عشق کنه, همه رو به سمت خودش جذب می کنه.
مرسی سحر جون از این همه مطالب مفید و کاربردی