هر آنچه در دیگران قضاوت یا محکوم می کنیم در نهایت بخش ناخواسته یا طرد شده خودمان است.
ما جنبه ها را به کسی فرافکنی می کنیم که تکه های مطرود تاریکی یا روشنایی, ما را دارند.
رفتارها و احساس هایی که با آنها به صلح نرسیده ایم, همیشه مجالی برای نمایش پیدا می کنند.
وقتی در حال قضاوت دیگران هستیم, هرگز واقعا فکر نمی کنیم که در واقع در حال صحبت درمورد خودمان هستیم.
اگر پنهایی دروغ می گوییم یا خود را برای دروغ هایی که در گذشته گفته ایم سرزنش می کنیم, با حالتی حق به جانب از فریبکاری دیگران ناراحت می شویم.
رویارویی ما, با سایه, کمک می کند نه تنها قادر به انجام کارهایی که در دیگران نمی پسندیم هستیم, بلکه اغلب همان کارها را انجام می دهیم.
زمانی که با کسی اتصالی پیدا می کنیم و آدم ها و رویدارهایی را به زندگی خود جلب می کنیم, به ما کمک می کنند, جنبه های ممنوع و طرد شده وجودمان را تشخیص دهیم, درمان کنیم و در آغوش بگیریم.
چنانچه آن ویژگی هایی را که در دیگران آزارمان می دهد در خود بپذیریم, دیگر از آنها ناراحت نخواهیم شد.
اگر میان خود خواهی و از خود گذشتگی حق انتخاب نداشته باشیم, شاید تا آخر عمر نتوانیم به آنچه به راستی برایمان مهم است, برسیم.
آزادی یعنی اینکه هر لحظه از زندگی انتخاب کنیم, چه کسی و در چه جایی هستیم.
اگر مجبور هستیم به شیوه ای خاص رفتار کنیم تا آن چیزی که هستیم را پنهان کنیم, در بند هستیم.
** دوستانی که به مباحث خودشناسی علاقه دارن, حتما کتابهارو تهیه کنن و بخونن.
سوالی داشتید در مورد کتابها تو کامنتها می تونید بپرسید.
سایر مطالب بخش آشنایی با سایه
سایر مطالب بخش خود شناسی
کتاب بازتاب سایه
دبی فورد
