من از سال 2007 چیزهایی درباره راز شنیده بودم ولی تا سال 2014، هیچوقت به طور جدی به خواندن آن فکر نکردم.
بعد از خواندن کتاب‌های راز، قدرت، معجزه و قهرمان, از صفر به قهرمان زندگی خودم تبدیل شدم.
از تمام نوشته‌های راندا بران، فهمیدم که باید قهرمان خودم باشم و باید از اینکه همواره نقش یک قربانی را بازی کنم، دست بکشم. و این برای من کار ساده‌ای نبود.
خوشبختانه من با راندا بران و کتاب راز آشنا شدم و تبدیل شدم به فردی که هرگز در زندگیم اینگونه نبودم.
از اکتبر 2014 من خواندن کتاب راز را شروع کردم و در عرض 4 ماه از صندوقدار یک فروشگاه به یکی از مدیران همان جایی که کار می‌کردم، تبدیل شدم.
بابت تمام کارها، زحمات و اشک‌هایی که برای تهیه سری کتاب‌های راز انجام شده، سپاسگزارم. این سری کتاب‌ها چشم‌های من را از یک رویای بد که 40 سال در آن گیر افتاده بودم، باز کرد.
8 نظر
عالیه سحر جان …
سلام
میگم چطور باید از قانون جذب برای رسیدن به دو هدف که هیچ ربط زیادی با هم ندارن استفاده کرد
مثلا منی که در عین این که میخوام عالی درس بخونم ودر عین حال علاقه شدیدی هم به ورزش های هیجانی مثل درهنوردی و غواصی و سنگ نوردی دارم
آیا باید یه کدوم از این اهداف رو قربانی یکی دیگه کنم در صورتی که هر دوشون برام مهمن
آیا میشه ذهنمو چوری برنامه ریزی کنم که به هر دو این اهدافم برسم و در هر دو اون ها عالیییی باشم؟
ممنون از توجهتون.
سلام دوست عزیز, قطعا با برنامه ریزی درست می شه به همه کارها رسید, کار نشد نداره.
قانون جذب هم می گه نیاز به فدا کردن نیست, هیچ کاری برای افراد عادی غیر ممکن نیست, هر کسی که حرفه ای خاص داره, با تلاش و پشتکار بهش رسیده.
اخه گاهی وقتا که دارم برا یکیشون تلاش میکنم ذهنم درگیر اون یکی میشه و سردرگم میشم
باید تمرین تمرکز داشته باشید
درضمن ایا تلاش پشتکار به معنی تحمل رنج و سختی ؟
آخه تو فیلم راز میگه کائنات تمام کارهاشو بدون هیچ رنج و زحمتی انجام میده و بزرگ و کوچیک بودن خواسته های ما براش هیچ اهمیتی نداره
به نظر من تلاش و پشت کار یعنی شور اشتیاق برای رسیدن به هدف و لذت بردن از مسیر زندگی.
نه پشتکار یعنی اینکه ما هم تلاشمون رو برای رسیدن به خواسته انجام بدیم.
مثلا کسی که می خواد موسیقی دان معروفی بشه, مسلما باید تمرین زیاد داشته باشه که پشتکارش رو نشون می ده, بدون تمرین موفقیت امکان نداره.
درسته
مثلا زمانی که من به کلاس شنا میرفتم تا شنا یاد بگبرم برام مهم نبود که چقدر شنا میکنم یادمه یک روز به علت مسافرت من 3جلسه دست و هوا گیری کرال سینه رو غیبت داشتم مربیم منو توی یک جلسه 12ساعته آموزش داد طوری که اخرسر شب 2ساعت زیر سرم بودم اما اون موقع هیچ احساس رنجی در من وجود نداش و داشتم از مسیر م لذت میبردم نه اینکه گفته باشم من تلاش میکنم تا شناگر خوبی بشم
برعکس من از مسیرم لذت میبردم صبح همون روز دوباره به استخر رفتم