بخشهای اصلی ذهن از نظر روانشناسی کلاسیک:
- خودآگاه
- نیمهخودآگاه
- ناخودآگاه
ذهن خودآگاه بین ۵ تا ۱۰ درصد از عملکرد ارادی ذهن را تشکیل میدهد و بیش از ۹۰ درصد غیر ارادی است. ما لحظاتمان را عمدتا غیر ارادی و غیر آگاهانه سپری میکنیم.
ذهن خودآگاه بخشی است که با آن تفکر و تعقل، تحلیل و بررسی میکنیم.
ذهن نیمهخودآگاه اطلاعات لازم را در اختیار ما قرار میدهد که زندگی کنیم. دخالت و تصمیمگیری نمیکند و مانند ذهن خودآگاه حرف نمیزند و ایراد نمیگیرد.
ناخودآگاه سطح عمیقتری از ذهن است که اطلاعات در آن کد میشود و به سادگی در دسترس نیست و اطلاعات آن در دراختیار بخش خودآگاه نیست، اما اطلاعات بخش نیمهخودآگاه در دسترس است.
ژرفترین بخش ناخودآگاه با اطلاعات کلی هستی در ارتباط است، تمام پاسخها در هر یک از ما هست، اما این اطلاعات کدگذاری شده و غیرقابل دسترس هستند.
نکته مهم این است که تمامی ذهنهای خودآگاه، نیمهخودآگاه و ناخودآگاه داینامیک و قابل تغییر هستند.
انسان میتواند به ریشه رنجهای خود دسترسی پیدا کند، آنها را مشاهده کند، درک کند، بپذیرد و رها کند. با مشاهده ذهن میتوان ذره ذره رنجها را تغییر داد.
این اطلاعات در ذهن هستند تا:
۱- مشاهده شوند.
۲- مورد شناسایی و پذیرش قرار گیرند.
۳- ریشه آن درک شود.
۴- رها شود.
مزدافر مومنی – گذر از ذهن
(در صورت استفاده از مطالب سایت قانون جذب، لطفا منبع رو ذکر کنید، ممنونم)
یادتون نره تو اینستا هم با من در ارتباط باشید
پیج های اینستامون:
متافیزیک
مثبت اندیشی
@ghanunejazb.ir
آخرین دیدگاهها